Giosepporen sudurra
Zapatagorri
ZAPATAGORRI
Herri menditsu batean, bizi omen zen neskatxa bat ama, aita eta amonarekin Eta beti ibiltzen zenez zapata gorri batzuk jantzita, eta beti hizketan zapata gorri haiekin, denek deitzen zioten Zapatagorri.
Kar Kardantxilo
KAR KARDANTXILO
Nire auzoko batek terraza bat dauka. Terraza bat ikaragarri handia… eta hutsa. Terraza horretan ez dago loreontzirik, ez lorerik, ez mahairik, ez aulkirik, ezta eguzkitakorik ere.
Paretak biluzik daude; kaiola zahar bat dute iltze erdoildu batetik zintzilik, besterik ez. Eta kaiola ere hutsik dago.
Hobeto esan, hutsik zegoen.
Ohe azpian
OHE AZPIAN
Zapatila zahar bat dago ohe azpian,
buru-hausgarriaren pieza bat alboan,
galtzontzilo moreak lurrean botata,
eta sagar bat den-dena hozkaz beteta.
Bada zerbait gehiago… ohe azpian
Chertat eta lehoia
Saharako kontakizuna
CHERTAT ETA LEHOIA
Bada pertsonaia bat, Sahara osoan guztiz ezaguna. Ume guztiek maite dute, eta haren izena entzuteaz bat, barre txikiak egiten dituzte. Xelebrea baita zeharo. Bere izena du, Chertat.
Piztiak bizi diren lekuan
Piztiak bizi diren lekuan
Gau batez otso-larrua jantzi zuen Maxek, eta hainbat gaiztakeria egin zituen. Amak esan zion: PIZTIA EZ BESTEA! Eta Maxek erantzun: JAN EGINGO ZAITUT! Amak, noski, ohera bidali zuen afaldu gabe.
Baratxuri
BARATXURI
Antzinatean, Euskal Herriko herri txiki batean, senar-emazte batzuk bizi ziren beren alaba bakarrarekin. Alabatxoa oso-oso txikia zen. Hain zen txikia, Baratxuri deitzen zioten etxean.
Txanogorritxo eta otsoa
TXANOGORRITXO ETA OTSOA
Baraurik zegoen behin otso gosetia
eta dastatu nahian gizakumekia,
amonaren atean jo zuen gogotik.